خبر يك رسانههاى خارجى در مورد ايران و مسائل ايران، انعكاس جنايت اعدام 5 زندانى سياسى بود.
روزنامه واشنگتن پست در اين مورد نوشت:
«وكلا و فعالين حقوقبشرى گفتند آنها كه اعدام شدند بيگناه بودند و پرونده دادگاه آنان به مرحله نهايى نرسيده بود». روزنامه نيويورك تايمز هم دست روى كانون مسأله گذاشت كه همان وحشت رژيم از خيزشهاى در پيش رو بهمناسبت سالگرد قيام است:
نيويورك تايمز:
«رژيم ايران 5 فعال كرد را يكشنبه صبح در زندان اوين اعدام كرد كه يك زن در ميان اعدام شدگان بود. به نظر مىرسد اين تلاشى براى ارعاب تظاهرات كنندگان است تا از بزرگداشت سالگرد راهپيمايى بزرگ ضددولتى بعد از انتخابات سال گذشته جلوگيرى كند.
با استناد به سازمان عفو بينالملل، اعدامهاى روز يكشنبه شماراعدامها را تا آخر هفته به 11نفر رساند. شش مرد هم… روز قبل اعدام گشتند. در چند سال اخير رژيم ايران بعد از چين بالاترين ركورد اعدامها را داشته است.
هر چند كه مقامات اعلام كردند كه 5نفرى كه روز يكشنبه اعدام گشتند به جرم حمل بمبهاى كشنده بوده است، اما نظر غالب در مورد اين اعدامها اين است كه رژيم ايران قصد دارد مردم را از تظاهرات عليه دولت در سالگرد انتخابات منصرف كند».
******
همزمانى تلاشهاى نافرجام رژيم ايران براى ايجاد شكاف در راى شوراى امنيت ملل متحد، و ادامه اجلاس يكماهه منع تكثير سلاح هستهاى، طفره رفتنهاى رژيم از خواسته جامعه جهانى را مورد توجه رسانهها قرار داده است.
در برخى از اين تحليلها بازيهاى رژيم مورد توجه قرار گرفته از جمله در سرمقاله نيويورك تايمز: «جهان در اين ماه فرصت دارد تا پيامى قدرتمند راجع به تصميم براى مهار گسترش تسليحات اتمى بدهد. براى انجام اينكار 189 كشور كه نمايندگانشان در نيويورك گردهم آمده‌اند بايد پيمان منع تكثير اتمى را تقويت كنند…
در زمانى ترس‌آور، وقتى كه رژيم ايران و كره شمالى بى‌اعتنا به شوراى امنيت، برنامه اتمى خود را به پيش مى‌برند و تروريستها فعالانه در تلاشند تا سلاح مورد نظرشان را خريدارى كنند يا آن را به سرقت ببرند، بايد قانونى باشد كه روشن سازد تكثير اتمى تحمل شدنى نيست… اين پيمان، همان قانون است، گرچه به‌طور نامطلوبى فرسوده شده است.
رژيم ايران… سالها موفق شده كه فعاليتهاى اتمى خود را پنهان كند… و اين در حاليست كه شوراى امنيت در تلاش است با گفتگو، به دور جديد تحريمها عليه ايران دست يابد. از اين‌رو رژيم ايران به‌شدت مى‌كوشد به‌دست آمدن يك سند قوى كه حاصل اجماع نظر بينالمللى باشد را، كمرنگ كرده يا آن را سد كند».
سى.ان.ان:
«رژيم ايران، به نظر مىرسد بيش از هر زمان ديگرى، رويكردى مقابلهجويانه دارد، فقط نگاهى به همين هفته بيندازيد. ايران ظرف يك ماه، دومين دور از مانورهاى جنگى خود را برگزار كرد و قدرت نظامى خود را به نمايش گذاشت تا دشمنانش را بترساند. بعد هم پرزيدنت محمود احمدىنژاد را داشتيم كه در اين هفته در مللمتحد سخنرانى كرد… او بيشتر سخنرانى 35 دقيقهاى خود را عليه آمريكا و اينكه آمريكا، تنها ”جنايتكار اتمى“ است اختصاص داد.
وى در همان حال سعى كرد جاهطلبيهاى اتمى كشورش را كم اهميت جلوه دهد. در همين اثنا، آمريكا هنوز به توافقى با همتايان خود در شوراى امنيت براى اعمال تحريمات سختترى عليه تهران دست نيافته است… اما سؤال اين است كه تحريمات جديد تا چه حد مفيد خواهند بود.
در اين هفته، يك گزارش بسيار ناراحت كنندهيى در واشنگتن پست بود. در اين گزارش اشاره شده بود كه برخى از اين تحريمات، ممكن است هدف مورد نظر را برآورده نسازد… البته يك بخش از اين تحريمات كارايى دارد، و آن اينكه، بسيارى از كمپانيهاى غربى، كشور را ترك كردهاند و يا وقتى كه قراردادهاى كنونىشان به اتمام برسد، آن كشور را ترك مىكنند. بقيه هم تجارت خود در ايران را تا حد زيادى كاهش دادهاند».
سى.ان.ان در ادامه گزارش خود اسامى دهها شركت نفتى و تجارى بينالمللى و چند مليتى را برد كه در زمينههاى حمل ونقل، استخراج و تصفيه نفت و گاز همكارى با رژيم را قطع كردهاند. همينطور به چنگاندازى سپاه به اقتصاد ايران اشاره كرد و گفت «اگر تا بهحال فكر مىكرديد پاسداران تنها آدمكشانى هستند كه اعتراض كنندهها را مورد حمله و هجوم قرار مىدهند فقط بخشى از داستان را مىدانستيد».
******
اما تهديد فزاينده رژيم ايران كماكان نقد سياستهاى مماشات جويانه با رژيم را به دنبال داشته است. منتقدين پيشاپيش مسئوليت هرگونه تغيير در تعادل ساختار قدرت جهانى يا منطقهاى را به عهده مماشاتگران مىگذارند.
ويكلى استاندارد:
«… مىدانيم كه هيچ قدرت هستهاى، دستگاهى را به يك ارتش خصوصى مذهبى مثل حزبالله لبنان ارسال نخواهند كرد، با بمب در دست رژيم ايران، اين تضمين تمام شده محسوب مىشود. اين فرض حاكى از واقعيتها و شرايطى محسوس و پديدار در مقابل اجلاس امنيت هستهيى 2010 واشنگتن بود كه درباره مواد پراكنده كنترل ن شده هستهيى جار و جنجالهايى به راه انداخته بود… طرفداران دولت اوباما براى مهارسازى هستهيى رژيم ايران، اين طور مىپندارند كه مهارسازى رژيم، مطابق شيوههاى شناخته شده معمول شدنى است.
رژيم جمهورى اسلامى ايران تركيبى از دولت - مذهب و مافياى نظامى ظالمانه است كه راهى طولانى را در تخريب، ارعاب و قاچاق تسليحات طى كرده است…»
«در جهان پرخشونت و در بىاعتمادى، حاكمان ظالم مىتوانند ضعف را بو بكشند و سياست ما همان بو را از خود متصاعد مىكند» اين هم حاصل مقاله روزنامه فرانت پيج مگزين است درنقد سياستهاى مماشات گرانه آمريكا با رژيم.
